Sinds 2016 heb ik gewerkt aan het opbouwen en het onderhouden van een breed netwerk om projecten te ontwikkelen op het raakvlak van het culturele, sociale en fysieke domein. Voor mij geven participatie en samenwerking tussen verschillende domeinen en kunst maatschappelijke relevantie.
Als onderdeel van mijn traject bij Station Noord ontwikkelde ik een eigen artistieke signatuur: een werkwijze om met maatschappelijke vraagstukken om te gaan. Hierin staan onderzoek en intensieve interviews centraal om de perspectieven van alle betrokken te leren kennen. Dit stelt me in staat om verbindingen te leggen met oog voor ieders eigenheid en verhaal. In opdracht van VRIJDAG organiseerde ik bijvoorbeeld het wijkfeest in Selwerd als aftrap van de wijkvernieuwing. Er lag een vraag vanuit beleidsmakers om de ervaringen van bewoners een plek te geven in de wijkvernieuwing. Ik werkte samen met verschillende organisaties (KAW, Nijestee, Sunny Selwerd en buurtinitiatieven) en kunstenaars om een groot feest voor wijkbewoners te organiseren in een flat die gesloopt zou worden. Wijkbewoners kregen de kans om mee te doen aan culturele activiteiten en om zelf activiteiten te organiseren.
“Ik werk vanuit een locatie en verbind me met de plek. Ik zoek naar de sense of place. Ik meander, neem de tijd en sla vreemde of gekke paadjes in. Door gesprekken te voeren, aanwezig te zijn op locatie, archieven af te struinen, kaarten te bestuderen en een dagboek bij te houden, vergroot ik mijn archief: een groot netwerk van perspectieven op en verhalen over plekken, maar ook kaarten, foto’s, teksten en audiofragmenten. Met dit archief ga ik aan het werk en maak ik het ordeningsproces van dit archief tot onderwerp en dynamiek van mijn projecten/voorstellingen. Er is interactie met het publiek, wat zich hier in kan herkennen of mee kan verbinden. Hiermee krijgt het werkproces een helend karakter. Bij voorkeur wordt mijn publiek mede-eigenaar.”
Daarnaast ondersteun ik ook andere professionals om op deze manier domeinoverstijgend te denken en werken. Zo heb ik voor de leergang wijkmaker vanuit het project ‘ik blijf hier’ een module over anders kijken ontwikkeld waarbij ik de visual thinking strategies uit de kunsteducatie heb verbonden aan wijkwandelingen voor professionals. Voor Goede Buurt ontwikkelde ik een workshop: de krant van ‘Ik blijf hier’ werd als een middel ingezet om medewerkers te laten reflecteren op de vragen die ze stellen aan buurtbewoners. Binnen het project ‘Ik blijf hier’ was ik als projectleider de verbindende schakel tussen schrijver, fotograaf, vormgevers en communicatieadviseur. Als artistiek eindverantwoordelijke voor alle projecten van Stichting Tussenland heb ik veel ervaring opgedaan met het aansturen van projectteams.
“De wijk waarin je woont is een belangrijk element in je leven. Het is de plek waar je thuis bent, de plek waar je ruimte vindt, de plek waar je opgroeit of de plek waar je ouder wordt. Iedereen beleeft zijn of haar omgeving anders, maar je wijk doet altijd iets met je. Soms heb je dat zelf niet eens door. Wijkvernieuwing is een langdurig proces. Het gaat over mensen, maar ook over woningen, over verkeer, over groen en over de openbare ruimte. Als bewoner krijg je er vast regelmatig iets van mee. Terwijl deze wijk een impuls krijgt, is het goed eens stil te staan bij wat ze nú is. Wie wonen er? Wat speelt er? En wat maakt elke wijk de plek die ze is?”
Het samenbrengen van vragen, actoren en middelen vanuit verschillende domeinen kan ingewikkeld zijn. Hier heb ik als artistiek leider de afgelopen jaren veel ervaring mee opgedaan. Om Tussenland verder te helpen, leg en onderhoud ik contacten, schrijf ik plannen en zoek ik opdrachtgevers en subsidies binnen en buiten het culturele domein. Als maker weet ik heel goed welke zakelijke ondersteuning een maker nodig heeft om cross-sectorale projecten te kunnen realiseren.
“Van moment tot moment benoemen wat er gebeurt dat zou het beste zijn. Een dagboek bijhouden om de grip op de werkelijkheid te krijgen. De nuances, de onbelangrijke voorvallen niet onopgemerkt voorbij laten gaan, zelfs al lijkt het of ze er niet toe doen, en vooral orde op zaken stellen. Ik moet zeggen hoe ik deze plek zie, het plein, de mensen, hun handelen, hun doelloos handelen, de verandering. Ik moet de omvang en de aard van die verandering zo nauwkeurig mogelijk onder woorden zien te brengen.”
“Kijk eens naar het ballet van vreemdelingen op de middag, overal waar een plek succesvol functioneert,
schuilt achter de ogenschijnlijke wanorde een schitterende orde, het is een complexe orde maar je moet het leren zien. Alles begint met kijken. Vanuit de coulissen komen mensen op ze wandelen, kijken, groeten, lopen of fietsen. Mensen op weg naar hun bestemming, het verandert steeds, zie je dat? ”
Ik heb de behoefte om dingen te verzamelen en te archiveren: Ik verzamel informatie, ideeën, artefacten of zelfs relaties.
Ik hou ervan nieuwe mensen te ontmoeten. Het geeft me voldoening het ijs te kunt breken en contact kunt leggen met iemand.
Ik vindt het eenvoudig om mijn gedachten in woorden om te zetten en bent goed in gesprekken voeren of presentaties geven.
Ik kan me goed inleven in een ander en andermans gevoelens en situatie voorstellen.
Ik ben gefascineerd door ideeën. Ik kan verbanden zien tussen dingen die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben.
Ik heb vertrouwen in de onderlinge samenhang van alles. Ik gelooft niet erg in het toeval en ik denk dat er voor vrijwel alles een reden is.
Ik kan goed alternatieven bedenken als ik een scenario voorgelegd krijgt, zie ik snel de relevante patronen en problemen.
Ik beschik over een aanstekelijk enthousiasme. Ik bent optimistisch en kan anderen enthousiast maken voor mijn plannen.
Ik ga het liefst met de stroom mee en leef in het hier en nu. Ik neem elke dag zoals hij komt en plan slechts één dag vooruit kijkt in de toekomst.
Ik kan zaken voor elkaar krijgen door gedachten om te zetten in daden. Ik wil liever nu meteen dingen aanpakken dan alleen erover praten.
